D'r Bickel in het nieuws!

Inmiddels is D'r Bickel meermaals op tv, de radio en zelfs in de krant beland! Hieronder vindt u alle berichten, video's en geluidsfragmenten! 

Óngerwaeg, 10-01-2023

Óngerwaeg brengt een bezoekje aan Stein vanwege de bijrijder

De Bijrijder, afgeleid van Óngerwaeg, is een groot succes op de socials van L1. Elke maand mag een winnaar van de online quiz meerijden met het team. Vandaag is dat Pascal uit Stein! Die blijkt er een opmerkelijke hobby op na te houden en dus duiken we eerst even met Pascal in het mijnverleden van Limburg!

Pascal uit Stein heeft de grootste particuliere verzameling in Nederland als het gaat om de Limburgse mijnen. De schuur achter zijn huis is tot de nok toe gevuld met alles wat je maar kunt bedenken over de 'koel' en de 'koempels'. En het meest frappante is misschien wel de uitgebreide kennis van de pas 26-jarige Pascal over een significant stuk Limburgs erfgoed!

Bron: Óngerwaeg, L1

De Limburger, 25-09-2022

Uniek inkijkje in Staatsmijn Maurits in Geleen, die 55 jaar geleden zijn deuren sloot: ‘Deze plek kan en mag nooit verloren gaan’

 De originele watertoren van Staatsmijn Maurits.  — © Ermindo Armino

Geleen - Het was de grootste mijn van Europa: Staatsmijn Maurits in Geleen. 55 jaar nadat hier de laatste kolen naar boven werden gehaald, was er zondag een exclusieve rondleiding. Binnen een mum van tijd waren de ongeveer vijfhonderd plekken volgeboekt.

„Neem deze toren goed in u op, want het kan zijn dat hij verdwijnt.” Een golf van ontsteltenis gaat door de groep. „Deze plek kan en mag nooit verloren gaan”, gonst het. Iedereen is het erover eens: er is al zo weinig overgebleven van de Staatsmijn Maurits in Geleen. Datgene wat er nog is moet blijven bestaan en dan zeker deze iconische, originele watertoren.

Zeldzaam
Zondag was er de unieke kans om een inkijkje te krijgen op het voormalige terrein van de grootste mijn van Europa, die in 1026 opende en in 1967 sloot. Deze rondleiding werd georganiseerd door D'r Bickel, een privémuseum in Stein over de Zuid-Limburgse mijnhistorie, in samenwerking met Heemkundevereniging Geleen, Sitech en werkgroep Mijnverleden Staatsmijn Maurits.

In no time waren de bijna 500 plekken hiervoor volgeboekt. De ontvangst vindt plaats in de originele constructiewerkplaats, waar de mijnwerkers via een looppad op het dak naar de schachten liepen om ondergronds te gaan.

De volgende stop is bij de watertoren, gebouwd in 1924 en 38 meter hoog. „Als u goed kijkt, ziet u dat de toren geplaagd wordt door betonrot”, zegt onze gids en zoon van een voormalig Maurits-mijnwerker Andy Huveneers, gehuld in traditionele mijnwerkerskleding. „Er vallen al stukken vanaf. Het is de vraag hoe lang het nog veilig is dat hij er staat. Renovatie is dus dringend nodig.

 De eveneens originele constructiewerkplaats van Staatsmijn. Maurits.  — © Ermindo Armino

Samen met de loonhal en de constructiewerkplaats vormt de watertoren de laatste tastbare overblijfselen van het mijnverleden van Geleen. „Naast de toren stond de inmiddels afgebroken lampisterie. In dit gebouw konden mijnwerkers hun lamp afhalen. Ook was hier onder meer een badruimte met plek voor 4500 man en zat er de reddingsbrigade. In het geval van bijvoorbeeld een explosie of wanneer iemand een been brak, schoten die laatsten te hulp.”

Via penningen kon de reddingsbrigade volgens Huveneers controleren of iedereen weer bovengronds was gekomen. „Hier stond een nummer op dat gekoppeld was aan een personeelslid. Ze hadden diverse vormen: zo was een ronde penning voor de ochtenddienst. Als er na een shift een penning ontbrak, wist de brigade dat ze direct naar beneden moesten.

Mijnschachten
De groep vervolgt zijn weg naar de plek waar drie mijnschachten stonden. „De diepste schacht ging tot 894 meter de grond in”, aldus Huveneers. „De schachten dienden onder meer voor luchtcirculatie, het vervoer van personeel en het verlagen van de temperatuur ondergronds, die gemiddeld 36 graden was. Ook werden hier kolen naar boven gebracht: op haar hoogtepunt jaarlijks zo’n tweeënhalf miljoen ton. De totale productie van Staatsmijn Maurits was meer dan 96 miljoen ton.”

Staatsmijn Maurits, met op de achtergrond de drie mijnschachten.  — © Archief De Limburger

Bron: De Limburger

Bie os, 21-09-2022

Forum op woensdag 21 september 

Pascal Claessens van mijnmuseum D’r Bickel over de open dag Mijn Maurits op  25 september, 55 jaar nadat deze legendarische mijn werd gesloten.

Deel 1:

Deel 2:

Bron: Bie os

Sittard-Geleen Nieuws, 08-09-2022

Mauritsdag 2022: bezoek het voormalige terrein van Staatsmijn Maurits

Foto: Sittard-Geleen.niews.nl

Vijfenvijftig jaar na de sluiting worden de deuren van het voormalig terrein van Staatsmijn Maurits weer voor een dag geopend.

Loop mee met een rondleiding langs de voormalige gebouwen en schachtdeksels van de coormalige steenkoolmijn.

Op Mauritsdag, zondag 25 september aanstaande, is het terrein aan de Mijnweg 2 in Geleen tussen 09:00 en 16:00 uur gratis te bezichtigen.

Vanwege de veiligheidsmaatregelen zijn er slechts 400 plekken beschikbaar. Er wordt gewerkt met tijdssloten. Aanmelden is dan ook verplicht. Daarbij geldt vol = vol.

Aanmelden via www.drbickel.nl

De openstelling van het voormalig staatsmijn Maurits terrein is een initiatief van Privémuseum D’r Bickel in samenwerking met Sitech, Heemkundevereniging Geleen en de werkgroep Mijnverleden Staatsmijn Maurits.

Bron: Sittard-Geleen Nieuws

L1mburg Centraal (L1), 02-05-2022

Ook Stein heeft een mijnmuseum

Zondag opende de nieuwe locatie van het Nederlands Mijnmuseum in de binnenstad van Heerlen. Maar dat is niet het enige mijnmuseum van Limburg. De 25-jarige Pascal Claessens uit Stein heeft in een schuur in de tuin een eigen mijnmuseum gebouwd. Met allemaal spullen die hij zelf in de afgelopen vijf jaar heeft verzameld.


Fascinatie voor mijnverleden
Vijf jaar geleden kreeg de 25-jarige Pascal Claessens uit Schimmert interesse voor het Limburgse mijnverleden. "Ik werkte in restaurant 'Bickels' in Beek. De mijnen zijn het thema van het restaurant. We hadden daar veel voorwerpen staan en klanten stelde daar vragen over. Toen kwam de fascinatie voor het mijnverleden", aldus Claessens. Zijn eigen mijnmuseum heeft hij ook naar zijn voormalige werkgever vernoemd: 'D'r Bickel'.

Oud-mijnwerkers
De meeste spullen vond hij via internet. Maar er werden ook voorwerpen door bijvoorbeeld oud-mijnwerkers bij hem aangeleverd. "In het begin was het niet moeilijk om spullen te vinden, maar nu merk je dat de zolders leegraken of dat er meer oud-mijnwerkers komen te overlijden. Dus in de laatste tijd is het wel at lastiger om nog dingetjes te vinden."

Gratis bezoeken
Aan sommige voorwerpen zit dan ook een hoog prijskaartje, maar Claessens wil niks aan zijn museum verdienen. "Nee, het is gratis op afspraak te bezoeken en een keer per maand organiseer ik een open dag. Voor mij is het een hobby en ik doe het voor erbij. Het gaat met name om dat het verleden doorverteld wordt", zegt de 25-jarige verzamelaar.

Mijntreintjes en schachtwiel
Zijn collectie is zeer uitgebreid. Van persoonlijke spullen, tot bordjes van de mijnen. "Ik heb ook een rek met allemaal mijnwerkers lampen. Dat is een van de laatste lampenrek uit de steenkolenmijn. Deze is afkomstig van de staatsmijn Emma." Ook buiten heeft Claessens verschillende voorwerpen staan. Zoals een aantal oude mijntreintjes, een schachtwiel en stukken rails. "Over een tijdje wil ik naast de loods ook een tunnel nabouwen."

Open dag
Tijdens de eerste open dag waren er 130 bezoekers aanwezig. "Er zijn ook een aantal oud-mijnwerkers komen kijken en die vonden het vooral bijzonder dat iemand van 25 zo'n grote interesse heeft voor mijnwerkerspullen", zegt Claessens. De volgende open dag is op 15 mei 2022.

Bron: L1mburg Centraal, L1

Route Regio (L1), 26-03-2022

Stein heeft een mijnmuseum, D'r Bickel

Nog een paar dagen heel hard werken, dan is Pascal Claessens (25) uit Stein klaar voor de opening van zijn eigen mijnmuseum 'd'r Bickel'.
Vanaf zaterdag kun je zijn indrukwekkende verzameling bewonderen. Ruud mocht vast even komen kijken, en merkte dat ook Stein mijnhistorie heeft.

Dit museum overstijgt het niveau zolderkamercollectie ruimschoots: je kunt er echt rondwandelen.

Bron: Route Regio, L1

Stein Lokaal, 07-04-2022

Open Dag Privé mijnmuseum Stein 23-04-2022

In de achtertuin van de door de Staatsmijnen aangelegde haven in Stein opent Pascal Claessens (25) binnenkort zijn eigen privémuseum over de Zuid-Limburgse mijnhistorie.
Ton en Hermie gingen u reeds voor en maakten de deze sneak preview.
Mijnmuseum Stein een bezoekje waard!!!!

Bron: Stein Lokaal

De Limburger, 26-03-2022

Pascal (25) uit Stein openbaart zijn verzameling uit de mijnbouw: ‘Een mijngang nabouwen in de achtertuin is het einddoel’

Pascal Claessens in zijn mijnmuseum in Stein.  — © Ermindo Armino

Stein - In de achtertuin van de door de Staatsmijnen aangelegde haven in Stein opent Pascal Claessens (25) binnenkort zijn eigen privémuseum over de Zuid-Limburgse mijnhistorie. „Iemand moet dit verhaal toch doorvertellen?”

Op de wegen en terreinen van onze bedrijven dient met zich te gedragen overeenkomstig het reglement verkeersregels en verkeerstekens en het wegenverkeersreglement.

Was getekend: N.V. Nederlandse Staatsmijnen. Met dit authentieke bord, witte letters op een blauwe ondergrond, worden bezoekers van Pascal Claessens’ privémuseum over het Limburgse mijnverleden verwelkomd. De enorme collectie die de in Schimmert geboren verzamelaar in slechts vijf jaar tijd bijeen heeft gebracht in de loods achter zijn woning in Stein, omvat wagentjes, stutten, boorhamers, helmen, lampen, schachtkabels, stukken zeep en - op een paspop - het complete uniform van het muziekkorps van de ‘Domaniale’ in Kerkrade.

Restaurant
„Ik werkte bij Bickels, een restaurant in winkelcentrum Makado in Beek”, begint Claessens. „Die zaak is helemaal in mijnthema ingericht. Voor mijn baas moest ik destijds op zoek naar een reclamebord van ‘Laura Eierkolen’. Toen ik het eenmaal had, wilde ik het eigenlijk niet kwijt. Toen ben ik me gaan verdiepen in de mijnbouw die in onze regio heeft plaatsgevonden. Ook om niet met mijn mond vol tanden te staan als gasten weer eens vroegen waar dat apparaat voor diende.”

Pascal Claessens in het museum.  — © Ermindo Armino

Vervolgens ontstaat een verzameldrift. Claessens struint rommelmarkten af en zoekt ook online naar museumstukken. Drie jaar geleden neemt hij een grote collectie over. „Daar zaten grote dingen bij. Hele wagons en lampenrekken. Ook spul uit Duitse en Belgische mijnen. Uit Poolse zelfs. Die heb ik naar het land van herkomst gestuurd. Daar hoort het thuis. De Limburgse spullen heb ik gehouden.”

Eerst slaat hij die op in de loods van het transportbedrijf van zijn vader. Claessens is immers nog thuiswonend. Een jaar geleden vond hij met zijn vriendin echter een geschikte woning, die voldeed aan zijn voorwaarden: grote tuin, dito schuur. In Stein. Pal achter de haven, die in 1935 is aangelegd in opdracht van… de Staatsmijnen. Vanuit de tuin is de gigantische hijskraan te zien die in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw heel wat steenkool heeft verladen.

Mijnfiets
In de eigen collectie kan de financieel adviseur ook de nodige pareltjes aanwijzen. „Ik heb van elke Limburgse mijn wel iets. Zelfs van de nooit in gebruik genomen Beatrix in Herkenbosch heb ik toch een penning en een rijbevoegdheidsbewijs kunnen vinden. De meeste moeite kostte echter het verkrijgen van een wit emaillen bordje van de Laura in Eygelshoven. Heb ik jaren naar gezocht”, zegt Claessens terwijl hij langs een mijnfiets en decennia oude stukken zeep loopt. Boven hem hangen de pakken en helmen aan het plafond. „Naast de loods een mijngang nabouwen is het einddoel.”

Op 23 april opent privémuseum D’r Bickel met een bijeenkomst voor oud-mijnwerkers en collega-verzamelaars. Daarna is de collectie te zie op afspraak en tijdens open dagen. „De enige persoonlijke link met dit verleden is dat ons familiebedrijf ooit voor de mijnen reed. Toch vind ik dat dit stukje Zuid-Limburgse historie niet verloren mag gaan. Het heeft ons veel gebracht, maar er is al zo veel tegen de vlakte of in de container gegaan. Steeds minder mijnwerkers zijn nog in leven. Iemand moet dit verhaal toch doorvertellen?”

Bron: De Limburger


Privémuseum D'r Bickel
Stein